Panda Books

Jasoratning pasayishi (Падение мужество)

Bugungi G‘arbda chetdan qaraganda eng e’tiborni tortadigan hodisa bo‘lishi mumkin. G‘arb dunyosi umuman olganda, shuningdek, har bir mamlakat, har bir hukumat, har bir partiya va, albatta, Birlashgan Millatlar Tashkiloti doirasida ijtimoiy jasoratni yo‘qotgan. Bu jasoratning pasayishi, ayniqsa, hukmron va intellektual yetakchi qatlamlarda yaqqol ko‘zga tashlanadi, shu bois butun jamiyat jasoratini yo‘qotgandek tuyuladi. Shubhasiz, ko‘plab shaxsan mard insonlar mavjud, biroq jamiyat hayotini yo‘naltirish ularga nasib etmaydi. Siyosiy va intellektual amaldorlar o‘z harakatlarida, nutqlarida va ayniqsa davlat siyosatining asosiga qo‘rqoqlik va xushomadgo‘ylikni qo‘yadigan bunday xatti-harakatlarni pragmatik, oqilona va har qanday intellektual va hatto axloqiy nuqtai nazardan oqlanadigan deb asoslovchi nazariyalarda ushbu tanazzul, irodasizlik va yo‘lini yo‘qotganliklarini namoyon etadilar.

Jasoratning bunday pasayishi, ba’zi o‘rinlarda erkaklik qobiliyatining butunlay yo‘qligiga qadar yetib borishi, ushbu amaldorlarning zaif hukumatlarga yoki hech kim qo‘llab-quvvatlamaydigan zaif mamlakatlarga, qarshilik ko‘rsata olmasligi aniq bo‘lgan qoralangan oqimlarga qarshi to‘satdan jasorat va murosasizlik ko‘rsatishlarida yanada kinoyali tarzda namoyon bo‘ladi. Biroq qudratli hukumatlarga, tahdid soluvchi kuchlarga, bosqinchilarga va xalqaro Terrorga qarshi tili aylanmay, qo‘llari falaj bo‘lib qoladi.

Buni men emas, Aleksandr Soljenitsin naq 1978-yil, Gʻarbda turib, kimsam Harvard Universiteti bitiruvchilariga yoʻllagan nutqida aytadi va men sizlarga uning bir parchasini tarjima qilayapman.

Oʻshandan beri hech nima oʻzgarmagandek, huddi u hozirni koʻrib bilib turgandek.

@panda_books

www.tg-me.com/ar/Panda Books/com.Panda_books/6494

1.6K viewsMar 16 at 21:58

Jasoratning pasayishi (Падение мужество)

Bugungi G‘arbda chetdan qaraganda eng e’tiborni tortadigan hodisa bo‘lishi mumkin. G‘arb dunyosi umuman olganda, shuningdek, har bir mamlakat, har bir hukumat, har bir partiya va, albatta, Birlashgan Millatlar Tashkiloti doirasida ijtimoiy jasoratni yo‘qotgan. Bu jasoratning pasayishi, ayniqsa, hukmron va intellektual yetakchi qatlamlarda yaqqol ko‘zga tashlanadi, shu bois butun jamiyat jasoratini yo‘qotgandek tuyuladi. Shubhasiz, ko‘plab shaxsan mard insonlar mavjud, biroq jamiyat hayotini yo‘naltirish ularga nasib etmaydi. Siyosiy va intellektual amaldorlar o‘z harakatlarida, nutqlarida va ayniqsa davlat siyosatining asosiga qo‘rqoqlik va xushomadgo‘ylikni qo‘yadigan bunday xatti-harakatlarni pragmatik, oqilona va har qanday intellektual va hatto axloqiy nuqtai nazardan oqlanadigan deb asoslovchi nazariyalarda ushbu tanazzul, irodasizlik va yo‘lini yo‘qotganliklarini namoyon etadilar.

Jasoratning bunday pasayishi, ba’zi o‘rinlarda erkaklik qobiliyatining butunlay yo‘qligiga qadar yetib borishi, ushbu amaldorlarning zaif hukumatlarga yoki hech kim qo‘llab-quvvatlamaydigan zaif mamlakatlarga, qarshilik ko‘rsata olmasligi aniq bo‘lgan qoralangan oqimlarga qarshi to‘satdan jasorat va murosasizlik ko‘rsatishlarida yanada kinoyali tarzda namoyon bo‘ladi. Biroq qudratli hukumatlarga, tahdid soluvchi kuchlarga, bosqinchilarga va xalqaro Terrorga qarshi tili aylanmay, qo‘llari falaj bo‘lib qoladi.

Buni men emas, Aleksandr Soljenitsin naq 1978-yil, Gʻarbda turib, kimsam Harvard Universiteti bitiruvchilariga yoʻllagan nutqida aytadi va men sizlarga uning bir parchasini tarjima qilayapman.

Oʻshandan beri hech nima oʻzgarmagandek, huddi u hozirni koʻrib bilib turgandek.

@panda_books

BY Panda Books